the great wall
Blijf op de hoogte en volg fam.
06 Juli 2014 | China, Lianhuachi
Als echte 'oranje'fan heeft Elroy de wekker op 03.45 uur gezet.. Met veel moeite om niet in slaap te vallen, heeft hij de wedstrijd gekeken.. Gelukkig was het die paar uur zonder slaap zeker de moeite waard.. Nu mogen we donderdagmorgen weer vanuit bed de halve finale kijken..
Rond 10 uur zijn we op pad gegaan naar de Chinese muur.. "Neefje" was weer onze trouwe chauffeur.
Natuurlijk gaan Hang Fung, Daisy en Jennifer ook mee..
Onze bus was ook weer present en klaar om ons rond te rijden..
Na ongeveer 20 minuten, hoorden we opeens een hele harde knal en schraap ( van voor naar achter)..... De schrik zat er even goed in. Wat bleek, de hoogtebalk boven de weg, hing lager dan de bus was. Deze had het hele dak flink beschadigd.. Gelukkig konden we wel verder op weg naar de muur.
Onderweg stopten we bij een gebouw wat een restaurant bleek te zijn.. Er visten mensen en het zag er levendig uit..
De kinderen stonden binnen no time te vissen.. En tot grote schrik, had Roan een vis aan de haak... Dat betekent dat de vis gegeten gaat worden (hmmm)....
Het eten stond binnen korte tijd op tafel door Daisy, onze persoonlijke gids..
Na het eten moesten we weer verder, op weg naar de Chinese muur.. Hang Fung en Daisy beloofden ons dat we een mooie en niet zo'n druk gedeelte van de muur gingen bezoeken (Mutianyu)... En ze hadden helemaal gelijk.. Het mooie was dat we hier ook met een kabelbaan omhoog konden, en na het lopen (lees klimmen, traplopen en afdalen) met een rodelbaan weer naar beneden konden. How nice is that!
Het weer was heiig en warm, jammer, want je kon zo niet heel ver voor je uitkijken. Maar wat gaaf is het dan om uiteindelijk boven op de Chinese muur te staan. Wat een ervaring, geweldig! Het eerste stuk was redelijk vlak, in de verte onder ons zag je het eerste gebouwtje (uitkijkpost, wachters huis ?) liggen, daar aangekomen moesten we in dit gebouw met een steile stalen trap naar beneden. Toen begon het leuke gedeelte, alsmaar trap treden omhoog. Soms treden van 5-6 cm, daarna weer steil omhoog met treden van 40-60 cm.
We zijn helemaal doorgelopen tot het einde van het begaanbare deel. En we zouden natuurlijk geen Nederlanders zijn om ook nog even voorbij dit deel door te lopen.......
De terugweg was dus bergafwaarts, niet zo vermoeiend maar wel goed opletten.
Eenmaal bij het beginpunt aangekomen konden we plaatsnemen in de rodel sleetjes voor een zoevende tocht naar beneden. Onderweg veel Chinezen tegen gekomen die met rode vlaggetjes zwaaiden en ons iets duidelijk probeerden te maken. Wisten wij veel dat we te hard gingen....;-)
Na onze middag en bijzondere ervaring was het weer tijd om terug te rijden naar Beijing...
Natuurlijk moesten we nog eten en wat zou dat zijn zonder Italiaanse pizza's maar dan zoooooo groot dat je er met 12 personen van kunt eten?
De pizza mochten we met de handen eten of met mes en vork .. Hoe werkt dat ook alweer? Intussen was het met stokjes eten wel onze dagelijks ritueel.
Na het eten hebben we helaas afscheid genomen van "neefje". We waren toch wel erg bevoorrecht met hem...
Rond 10 uur zijn we op pad gegaan naar de Chinese muur.. "Neefje" was weer onze trouwe chauffeur.
Natuurlijk gaan Hang Fung, Daisy en Jennifer ook mee..
Onze bus was ook weer present en klaar om ons rond te rijden..
Na ongeveer 20 minuten, hoorden we opeens een hele harde knal en schraap ( van voor naar achter)..... De schrik zat er even goed in. Wat bleek, de hoogtebalk boven de weg, hing lager dan de bus was. Deze had het hele dak flink beschadigd.. Gelukkig konden we wel verder op weg naar de muur.
Onderweg stopten we bij een gebouw wat een restaurant bleek te zijn.. Er visten mensen en het zag er levendig uit..
De kinderen stonden binnen no time te vissen.. En tot grote schrik, had Roan een vis aan de haak... Dat betekent dat de vis gegeten gaat worden (hmmm)....
Het eten stond binnen korte tijd op tafel door Daisy, onze persoonlijke gids..
Na het eten moesten we weer verder, op weg naar de Chinese muur.. Hang Fung en Daisy beloofden ons dat we een mooie en niet zo'n druk gedeelte van de muur gingen bezoeken (Mutianyu)... En ze hadden helemaal gelijk.. Het mooie was dat we hier ook met een kabelbaan omhoog konden, en na het lopen (lees klimmen, traplopen en afdalen) met een rodelbaan weer naar beneden konden. How nice is that!
Het weer was heiig en warm, jammer, want je kon zo niet heel ver voor je uitkijken. Maar wat gaaf is het dan om uiteindelijk boven op de Chinese muur te staan. Wat een ervaring, geweldig! Het eerste stuk was redelijk vlak, in de verte onder ons zag je het eerste gebouwtje (uitkijkpost, wachters huis ?) liggen, daar aangekomen moesten we in dit gebouw met een steile stalen trap naar beneden. Toen begon het leuke gedeelte, alsmaar trap treden omhoog. Soms treden van 5-6 cm, daarna weer steil omhoog met treden van 40-60 cm.
We zijn helemaal doorgelopen tot het einde van het begaanbare deel. En we zouden natuurlijk geen Nederlanders zijn om ook nog even voorbij dit deel door te lopen.......
De terugweg was dus bergafwaarts, niet zo vermoeiend maar wel goed opletten.
Eenmaal bij het beginpunt aangekomen konden we plaatsnemen in de rodel sleetjes voor een zoevende tocht naar beneden. Onderweg veel Chinezen tegen gekomen die met rode vlaggetjes zwaaiden en ons iets duidelijk probeerden te maken. Wisten wij veel dat we te hard gingen....;-)
Na onze middag en bijzondere ervaring was het weer tijd om terug te rijden naar Beijing...
Natuurlijk moesten we nog eten en wat zou dat zijn zonder Italiaanse pizza's maar dan zoooooo groot dat je er met 12 personen van kunt eten?
De pizza mochten we met de handen eten of met mes en vork .. Hoe werkt dat ook alweer? Intussen was het met stokjes eten wel onze dagelijks ritueel.
Na het eten hebben we helaas afscheid genomen van "neefje". We waren toch wel erg bevoorrecht met hem...
-
10 Juli 2014 - 06:36
Olav:
Goedemorgen daar allemaal. Prachtig reisverslag. In Nederland de laatste dagen fris en vooral regenachtig. Vanaf vanmorgen wil het beter en warmer worden, tot 25 gr. Wat de slaap betreft: helaas Nederland verloren en dus zaterdag troostfinale tegen Brazielie.....
Wat dat rode vlaggeje betreft: in Nederland schijnt het ook zo te zijn: rode kleur: gevaar opf stoppen... denk aan stoplicht hahah..Voor nu: fijne dagen verder jullie en heel veel plezier.
groet Olav -
10 Juli 2014 - 11:56
Esther En Daniel:
wat geweldig allemaal wat jullie zien en meemaken !!
iets wat nooit vergeten zal worden, hebben jullie bij de mannen met rode vlaggetjes ook de flitspalen gezien ? ;-)
veel plezier weer, wachten het volgende verslag weer af !!
dikke kus, ons -
10 Juli 2014 - 17:57
Hennie En Ineke:
hey muurbeklimmers, wat geweldig dat je daar zomaar staat op de chinese muur, geweldig. heel apaaaart. we dachten dat jullie al in de trein zouden zitten op weg naar XI-an. ik zal wel te snel vooruit lopen. we wensen jullie een hele goede en mooie treinreis en de gr. aan fam Man, veel liefs van ons.xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
