met het vliegtuig naar Guilin

Stipt 10 over acht uur waren we klaar met uit checken, ondertussen was de taxi chauffeur al 3 keer bij ons geweest dat we moesten instappen. Na de tweede keer zijn Cindy, Saskia en de kinderen maar alvast naar de taxi's gelopen met alle tassen en koffers. Het was even passen en meten om alle koffers en tassen in de taxi te krijgen.

Een uur later stopten de taxi's op de parkeerplaats voor de vertrekhal Terminal 2, waarvan familie Man vertrekt naar Hong Kong. Wij vertrekken vanuit Terminal 3 (ongeveer 100 meter verderop).
We probeerden de chauffeur duidelijk te maken dat we dat wel kunnen lopen, maar ze staan erop dat we weer in de taxi stappen, zodat ze ons netjes voor T3 kunnen afzetten!
Eenmaal binnen gelijk inchecken, de incheck meneer zit wat te rommelen met paspoorten en boarding kaarten, belt een paar keer en dan komt de aap uit de mouw, hij geeft ons twee paspoorten met bagage stickers en we moeten ons melden bij security!!!
Het blijkt dat het niet zo ernstig is als we denken, op de scan laten ze zien dat er batterijen in de tassen zitten. Het blijken de powerbanks te zijn die we in een vage winkel in Beijing hebben gekocht. Na verontschuldiging mijnerzijds aan de douanebeambten ( die overigens vrolijk lachten en knikten) tijdens het verwijderen van de batterijen, moesten we wel weer even opnieuw de desbetreffende tassen inchecken. Deze keer met succes, we kregen eindelijk onze boarding passen.

Na het inchecken zijn we naar terminal 2 gelopen om afscheid te nemen van fam. Man. Dit was wel een raar moment maar gelukkig zien we ze over 2 weken weer.

Op weg terug naar terminal 3 hebben we broodjes bij Subway gekocht.. Dat is al een hele onderneming..

Na te hebben ontbeten, lopen we naar de douane. Eerst is Teyn aan de beurt. Zijn paspoort en boardingkaart worden apart gelegd. Daarna is Elroy aan de beurt en hij is zo klaar, dan mag Syl. De douanebeambte legt ook zijn paspoort aan de kant en roept een collega.. Wat blijkt.......... Ze weet geen raad met het feit dat Elroy wordt aangesproken met mr. en Teyn en Syl met mrst.. Haar collega legt uit dat het oké is.. Yorn mag ook gelijk door omdat hij ook met mr. wordt vermeldt.. Blijkbaar heeft leeftijd te maken met hoe je wordt aangesproken. Gelukkig was er geen verwarring bij mij en mocht ik door als Mrs.

Na 2 uur landen we in Guilin.. De tassen ophalen en dan op zoek naar een persoon met een bordje met onze naam.. Opeens zien we een glimlachende jongeman met een bordje in zijn handen, mr Elroy Rudde.. Wel cool dat ze je kennen in China;)).

Na ruim een uur in een busje te hebben gezeten, trouwens wel genietend van het uitzicht, komen we aan bij onze guesthouse.. We zijn eigenlijk wel onder de indruk.. Onze kamer zag er erg gezellig en schoon uit. Het personeel spreekt goed Engels en het terrein is schoon.. Na alle spullen in onze kamer te hebben gelegd gaan de jongens op zoek naar het zwembad.. Syl komt mededelen dat het zwembad best wel groot is en dat hij wil zwemmen..
Binnen 5 minuten liggen ze in het water.

Nu is het tijd om te ontspannen want we blijven hier een week.. Wij en de jongens hebben eerst lekker wat gedronken en daarna zijn we aan de zwembadrand gaan liggen.
Het eten is hier geweldig en je kunt zien wat ze doen in de keuken..

Even een update:
We slapen in een guesthouse dat gerund wordt door Nederlandse mensen.. Ze stellen toch wel bepaalde eisen aan hun personeel en ze worden eerlijk en volgens goede afspraken betaald. Ook zorgen ze ervoor dat de lokale bevolking profiteert van de toeristen. Zo helpen ze een basisschool en besteden ze het werk uit aan de lokale bevolking (wassen, schoonmaken, receptie, keuken, bediening enz.) en dit merk je ook in alles. Wederzijds respect is hier goed te zien.

Na een heerlijk diner en een vuurvliegje te hebben gezien, zoeken we onze koele kamer op om lekker bij te slapen na een aantal hectische dagen.