sight seeiing Guilin
Blijf op de hoogte en volg fam.
22 Juli 2014 | China, Jiashanxiang
Maar eerst moet de was (wasmachine) gedaan worden. Als de was draait, gaan we naar het toeristisch informatiebureau... Het gekke is, de omgeving is zo mooi en er is (naar onze mening) veel te doen, maar ze hebben bijna geen informatie over Guilin. Dit frustreert enorm.. Ook de dames van dit kantoor spreken moeizaam Engels en dat maakt het er niet makkelijker op.
Bij toeval stappen er ook een jongen en meisje binnen die ook in dezelfde hostel slapen als wij.
Ze komen uit Zwitserland.. Ze willen ook graag naar de rijstvelden in Long Cheng, net als wij. Helaas durven wij deze trip nog niet aan en besluiten te wachten tot donderdag.
Dan komt het volgende "probleempje". Elroy's pinpas heeft het begeven. De chip is niet te lezen door de pinautomaat, dan wordt het een beetje moeilijk om te pinnen.
We lopen naar de dichtstbijzijnde bank om het nog een keer te proberen. Mijn pas hebben we ook voor de zekerheid meegenomen.. Helaas doet de pas van Elroy nog steeds niet.. Dan is mijn pas aan de beurt en gelukkig, hij doet het.
We besluiten maar weer richting hostel te lopen om de was in de droger te doen en de bank te bellen.
Helaas kan de bank nu niet veel
doen voor Elroy. Dat wordt na de vakantie een nieuwe pas aanvragen. Voor mijn pas geldt, gewoon pinnen en kijken wat er uit te halen is (letterlijk en figuurlijk).
Bij de receptie bestellen we voor vanavond, tickets voor de "2 rivers and 4 lakes cruise". Dit is een boottocht in het donker door de stad.
Na alles geregeld te hebben gaan we naar de straathoek om een taxi aan te houden.. We gaan naar Diecaishan (heuvel van het gevouwen brokaat). Dit is een park met 2 bergen, een museum en grotten. In de windgrot vind je "de kleine, lachende Boedha" (Milefo), als je hem omhelst, brengt het geluk.
Met bloed, zweet en tranen, klimmen we naar boven, op de "heuvel met de 4 uitzichten". Hier heb je een mooi uitzicht over de stad en een stukje oude stadsmuur met een bootlift.
De jongens willen nog graag van de glijbaan van geluk.. Dit is een glijbaan van graniet, je krijgt witte handschoenen aan en een mosgroene doek om je kont geknoopt.. En Het bijzondere is, je koopt je eigen geluk om van de glijbaan af te mogen.
Maar dat mag de pret niet drukken, weer hebben de jongens de Chinezen van slag.. Ze gaan weer te hard naar beneden.
Na veel te hebben geklommen en te hebben gezien, gaan we het nog een keer proberen om bij die electronica winkel te komen. En dit keer lukt het, we zijn ruim op tijd en het walhalla is daar voor Elroy en Yorn.
3 etages vol met van alles en nog wat.
Het moest ook wel want de laatste kaart van de fotocamera is bijna vol.
Ik moest hier dus wel een kaart kopen, de kunst was alleen om een goede kaart voor zo weinig mogelijk geld te kopen. Ik begon bij de Canon afdeling, die hadden mooie cf-kaarten liggen, de goedkoopste daar was echter nog steeds 560 yuan (veel te veel). Volgende winkel (de hele etage is onderverdeeld in soort van stands zoals wij dat op een beurs kennen) deze had ook dezelfde kaarten maar dan 280 yuan (vond ik ook nog te veel geld) na nog bij 2 winkels hebben lopen afdingen was het nog niet gelukt. Maar ja, ik moest toch echt wel een kaart hebben, en terug gaan naar die andere winkels was geen optie.... Gelukkig zag Syl vlak bij de roltrap naar beneden nog een winkeltje die ze verkocht. Hier heb ik uiteindelijk maar een kaartje voor 160 yuan losgepeuterd. Ohja en ook nog maar direct een tweede accu erbij genomen voor weinig.
Nu hadden we nog even tijd om wat te gaan eten voordat we naar de boot moesten. We gingen zitten op het terras van een klein eettentje op de kruising van de twee drukke winkelstraten. We bestelden soep, spring rolls, 3 pizza's, patat en garlic bread. De tijd begon echter te dringen, want we moesten nog op zoek naar een taxi om ons naar de boot te brengen. We hadden alles gedeeld met elkaar en hadden alles bijna op, terwijl de derde pizza er nog steeds niet was. We hoopten dat ze die vergeten waren en wilden afrekenen. Helaas.... De derde pizza was net klaar. We vroegen of we hem konden meenemen. Dat was gelukkig geen probleem. Gelukkig hadden we direct een taxi te pakken toen we bij de grote weg aankwamen en waren we net mooi op tijd voor de boot.
We hebben boot 4, dat betekent 3 boten over lopen.. We worden door de purser naar onze plek geleid en wat blijkt, onze plekken zijn bezet.. De mensen die op onze plekken zaten, waren echt de kluts kwijt. Ze moesten boot 3 hebben.
Maar goed, na een tijdje gaan we varen.. Het is nog wel licht, maar binnen 15 minuten is het schemer.. We kunnen nu nog mooi genieten van het dagelijkse leven aan de oever van de Li rivier. Mensen zijn aan het zwemmen, kinderen krijgen zwemles, mensen wassen zich, ze vissen of doen de was. Het is erg leuk om hier naar te kijken..
Als we bij de oude stadsmuur komen, wordt het al donker..
De gekleurde lampen aan de oever zijn inmiddels aan en dat geeft een super schouwspel. We varen richting de bootlift om zo vanaf de rivier naar de binnenmeren te varen. Wel gaaf om te zien hoe een bootlift werkt.
Als we eenmaal binnen de stadsmuren zijn, begint het feest.. Overal lampjes, optredens van dans, of muziekgroepen.. Het is een geweldig gezicht.. Dan komen we bij de pagodes zon en maan.. Dit is zo mooi om te zien.
De maan is blauw verlicht en is wat kleiner dan de zon.. De zon is geel verlicht..
Na een tocht van 1,5 uur, wordt het tijd om de boot te verlaten. We meren op een andere plek aan dan waar we opstapten..
Dan wordt het weer zoeken hoe we terugkomen in het hotel.. We lopen langs de kade, in onze ogen, de goede richting op.. Maar helaas, zit er een splitsing van de rivier ons in de weg om over te steken.. Er steken mensen de rivier over omdat er een soort van dammetje zit.. Dit lijkt ons ook wel een leuk plan, maar dan blijken de stenen erg glad te zijn en besluiten we (ivm onderstroming) het er niet op te wagen..
Maar dan zien we de heen en weer wolf om ons naar de andere kant te brengen.. Hij slaat 2 keer een plusteken met zijn vingers als we vragen hoeveel het kost.. Probeer dan maar eens uit te vinden hoeveel hij bedoelt.. Yorn wou hem de 3e pizza al geven, dit snapte hij niet.
Uiteindelijk schrijft hij met z'n vingers op de pizzadoos het bedrag. Wat blijkt hij vraagt 10 yuan (€ 1,20). Nu moeten we nog een briefje van 20 yuan weten te wisselen, een jong stelletje aan de kant kan gelukkig wisselen. En zo mogen we met de heen en weer wolf naar de overkant..
Dan zijn we in de goede richting, maar nog steeds koud.. We lopen verder langs de grote weg. Uiteindelijk spreken we een Engels stel aan om te vragen waar we zijn en zij vertellen dat het nog wel een eindje lopen is.. Hierop besluiten we om een taxi of tuktuk te nemen..
We vinden een jongen met een tuktuk en vragen of hij ons naar onze hostel wil brengen.. Onze mond viel open, hij zei gewoon NEE!!!!! We waren diep onder de indruk van zijn reactie.. We besluiten dan maar om een taxi te nemen en binnen 10 minuten zijn we op onze plek en wordt het tijd om lekker te gaan slapen...
-
24 Juli 2014 - 19:39
Ellen Kroese:
Hallo Familie,
Wat een avontuur weer. Fijn dat jullie toch weer veilig
s'avonds in jullie hostel terug zijn gekomen.
Liefs ons xxx -
25 Juli 2014 - 14:14
Familie Man In HK:
Geen paniek. Woekeraar Ying is 24/7 beschikbaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley