rondje omgeving

Helaas worden we vandaag niet zo verwend met een zonnetje. Het is best bewolkt en de wind laat zich ook meer voelen. Vanmorgen liggen we wat langer in bed en rommelen we wat aan. Blijkbaar wordt het aanrommelen niet echt gewaardeerd door de meeuwen. We denken allemaal het begint flink te hagelen, maar het blijkt dat een meeuw begint te hagelen. Hij raakt gewoon 4 van ons. Syl had het geluk dat hij op dat moment binnen was. Het was gewoon een voltreffer. Nu hebben we een fobie voor meeuwen en alles wat vliegt (hihi). Om de hele dag bij de camping te blijven, hebben we niet zoveel zin in en we besluiten om de omgeving wat beter te verkennen. We maken een kleine ronde en komen op een weggetje uit die net breed genoeg voor de camper is. We halen wandelaars in en rijden langs een camping wat op een verlaten camping lijkt, maar er zitten toch nog mensen in de stacaravans. de weg wordt steeds smaller en we twijfelen of we wel verder moeten rijden. Dan vraagt een vrouw aan ons of we verdwaald zijn. Zij verteld ons dat we over 200 meter kunnen keren en als we besluiten om toch door te rijden. Aan het eind is een haven. We rijden door tot op de kruising en willen net keren, dan zien we een mooi plekje om de camper te parkeren en gelijk in de juiste richting. Zo kunnen we straks gelijk weer weg. Het laatste stuk gaan we wandelen en dat is maar goed ook. Op het eind was een heel klein haventje voor kleine motorboten en kano's. Nu kon zelfs niets aanmeren ivm eb. Ruimte om te keren was er niet. Maar het was de wandeling zeker waard. Na onze wandeling, rijden we verder naar Derrynaene house. Dit is het oudelijk huis van O'Connell, de verzetsstrijder tegen de Engelsen. Zo kregen wij een beter beeld van zijn leven en zijn missie. Hij was een verzetsstrijder zonder wapens. Puur op intelligentie, als advocaat en strijder voor gelijke rechten, kon hij zo groot worden. Hij werd op handen gedragen door de katholieke Ieren. Doordat hij zo polulair was, bemachtigde hij een zetel in het parlement, maar omdat hij katholiek was, had hij geen rechten en kon hij geen zitting nemen. Maar hij bleef tot aan zijn dood, doorgaan met zijn missie. We bekijken zijn huis en tuinen en vanuit de tuin loop je zo de duinen in, richting de oceaan. Het plekje is geweldig. Als we aan de oceaan/zee zijn, is Syl volledig in zijn sas. Stenen over het water tateren, allerlei creaties bouwen. Gewoon lekker bezig zijn. Teyn gaat vanavond koken. Groentesoep, ratatouille en broodjes. Dat komt helemaal goed. Elroy, Syl en ik hebben vandaag de afwas onder onze hoede. Weer verrassen de Ieren ons. We komen bij de afwasplek aan (kitchen) en er liggen gewoon 3 mobieltjes aan de opladers. Iedereen laat ze met rust. No worries. In Nederland ben je ze binnen 5 minuten kwijt. Eigenlijk is het toch erg fijn dat het gewoon kan. Vanavond genieten we nog even van ons geweldig uitzicht. Morgen gaan we weer door naar Adare en Limerick. Het doet een beetje pijn om deze bijzondere plek achter te moeten laten.