Adare

Het lijkt erop dat het weer ons een beetje wil helpen om weg te gaan van ons bijzondere plekje. Het weer is triest, regenachtig en waaierig. Maar het uitzicht blijft mooi.
Ook bij ons komt er een man met de vraag of wij weggaan en of zij dan eventueel op onze plek mogen staan. We kunnen niet weigeren en vertellen dat het geen probleem is, maar dat ze hun plekje goed moeten markeren. Ze vertellen dat zij onze nieuwe buren zijn en dat onze plek voor vrienden is.
De buurman had hele verhalen over de omgeving en dat het nergens zo mooi is als hier. We kunnen het alleen beamen.
Hij komt hier uit de buurt en lange weekenden, komen ze naar deze camping om te genieten van het uitzicht. Het blijkt dat het maandag national bankday is en dat is een vrije dag voor iedereen.

Via Molls Cap (ring of Kerry) rijden we richting Limerick. De route is geweldig, maar ook best krap. Het is soms echt passen en meten om elkaar te passeren.
Op een gegeven moment is het zo smal en we zien een vrachtwagen ons naderen en ik besluit om strak tegen de heg aan te gaan staan en te wachten totdat de vrachtwagen er langs is. Na de vrachtwagen komt ook nog een camper. dus even wat langer wachten.
De vrachtwagen komt er netjes langsen het lijkt erop dat de camper er ook goed langs komt. Dat gaat niet goed. De spiegel van de andere camper klapt tegen die van ons op en het lijkt alsof de spiegel door de camper komt, zoveel lawaai.
In eerste instantie denk ik dat de camper doorrijdt, maar Elroy ziet dat hij stopt. De man stapt uit en loopt onze kant op. Onderweg raapt hij zijn kapotte spiegel op en komt naar ons. Inmiddels zijn Elroy en ik ook uitgestapt en lopen richting de man. Hij begint gelijk zijn excuses aan te bieden en vraagt of het wel goed gaat met ons. Wij hebben het geluk dat onze spiegel alleen naar binnen is geklapt en een heel klein krasje heeft. De man was best van slag en heeft wel 10 keer zijn excuses aangeboden. Wij hadden met hem te doen, want hij moest het nu zonder spiegel doen.
We besluiten om nog even te kijken bij Ross Castle. Dit kasteel ligt aan een groot meer. Het kasteel was zo toegetakeld dat ze het voor een deel weer hebben gerenoveerd met de oude technieken.
Vroeger hoefde je geen belasting te betalen als het huis (kasteel) geen dak en ramen meer had. Zo werden heeft veel huizen ontkleedt om onder de belasting uit te komen.

We merken dat wij het ruige landschap langzaam gaan verlaten en dat het wat saaier en glooiender wordt. Dit geeft best een verdrietig gevoel.
In Killarney gaan we even de Lidl bestormen. We moeten ons voorraad weer aanvullen.
Elroy wil nog even kijken bij een drankwinkel. Hij wil nog een Dingle whiskey kopen.
Teyn vertelt dat er nog een batch 3 te koop was. Bij de Dingle distilleerderij vertelden ze dat de batch 3 op was en hier hadden ze er nog 1 (eigenlijk 3) staan. Dus Elroy moest terug om nog een fles te kopen. Wel met de belofte dat deze niet mag worden aangebroken.

Dan is het toch echt tijd om weer verder te gaan. Met volle maagjes rijden we weer verder.
Het landschap is best saai en we verliezen een beetje het Ierlandgevoel. Maar als we in Adare aankomen dan komt het gevoel gelijk weer boven. Adare is een klein, historisch dorp met lieve en leuke huisjes.
Ook heeft Adare een Manor en deze is recent voor 17.000.000 gerenoveerd door een plaatselijke miljardair. Hij bezit de Manor en daar omheen ligt een golfcourse. Het is echt het neusje van de zalm.
Onze buurman van vanmorgen vertelde ons dit en dat die miljardair erg veel doet voor de lokale samenleving en cultuur. Het blijkt dat de rijke Ieren het ook over hebben om hun land te helpen. Dit heeft te maken met hun verdrietige geschiedenis en zo draagt iedereen zijn steentje bij om Ierland te ondersteunen.

De camping ligt 3 km buiten Adare en het ligt wel mooi maar helaas niet met een geweldig uitzicht. We hebben een heg met daarvoor een tent en een camper naast ons. Maar verder is het er netjes en groen.
Dan komen de buren terug en komt er een klein, roodharig meisje in een luier onze kant op en klimt zo de camper in en loopt naar de radio en knopjes. Haar vader komt bij ons met de vraag of wij Sarah hebben gezien en we vertellen dat ze boel aan het verkennen is.
Maar Sarah heeft bedacht dat ze de camper niet uit wil en dat geeft ze duidelijk aan met noooooooooo. Dan pakt het vader haar op en het feest begint. Huilende Sarah is niet blij en laat dit goed merken.

Na het eten gaan Elroy, Syl en ik nog even wandelen. We hadden 's middags al een ruïne gespot en dat willen bekijken.
Via een muurtje lopen we over een laantje en om de bocht ligt een oud en verwaarloosd kerkhof met een ruïne van een kerk. Het is een bijzonder geheel.
Na de wandeling, nog even wat drinken en een spelletje spelen en dan lekker slapen