afscheid en een nieuwe omgeving

Vanmorgen was het tijd om onze tassen te pakken.. Maar daarna nemen we uitgebreidt de tijd voor het ontbijt en het lummelen.. We hebben de taxi pas voor 14.00 uur gepland.. Dus relax. De jongens hebben alle tijd om te zwemmen en te kletsen met andere kinderen.. Het voordeel is dat de jongens door alle ervaringen en andere gezichten, erg snel in contact komen met anderen.
Later belanden Teyn en Syl bij 5 geadopteerde Chinese meisjes aan tafel om muziek te luisteren, tekenen en chillen.. Erg leuk om te zien.
The Giggling tree wordt veel gebruikt door ouders die met hun adoptiekinderen naar hun geboorteplaats zijn geweest. Zo kunnen ze even bijkomen van alle emoties..

Na alles te hebben afgehandeld, staat de taxi klaar voor vertrek.. Dan is het tijd om afscheid te nemen. We geven Mark en Jenny een hand en het begint te regenen.. Dit gebeuren versterkt ons gevoel om niet weg te willen.. Maar helaas komt er ook een eind aan goede en positieve dingen..

Nu staat ons een rit van 2 uur te wachten naar Guilin..
Het geluk is dat het landschap gewoon erg mooi is en dat er veel gebeurt aan de kant van de weg en in de dorpjes, waar we doorheen rijden.

We komen erachter dat de omgeving van Yangshou toch wel mooier is dan die van Guilin. Eenmaal bij het hostel aangekomen is het wel erg wennen. De mensen bij The Giggling Tree waren erg enthousiast en behulpzaam. De rare kwast die hier achter de balie zit moet het woord enthousiast nog eerst in het woordenboek opzoeken....
Maar goed onze kamer is best mooi; een kamer met tweepersoons bed en een bankje met tafel en twee losse stoelen, tv, kastje enz. Je kent het wel.
Een deur naar de badkamer met apart toilet en doucheruimte daarna nog een deur met daarachter de tweede slaapkamer met tweepersoonsbed (we hebben dus eigenlijk gewoon kamer 412 en 410).
Op een verdieping lager hebben we ook nog een kamer met een tweepersoonsbed, wie gaat hier slapen??
Daar heeft dus eigenlijk niemand zin in. Op naar de receptie. "Do you have an extra matras? So we can put it in the floor in our room?" Nee, dat hadden ze dus niet.
We hadden natuurlijk al wel een oplossing, maar alleen niet zo veel zin om dat matras van kamer 308 een verdieping omhoog te slepen naar 412.
Uiteindelijk hebben we een aantal Chinese mensen grote vraagtekens boven hun hoofd bezorgd die ons met beddengoed en een matras van 1,8x2,0 meter de gang door en de trap op zagen sjouwen.

Om de grote overgang even los te laten, hebben we een rondje door het park gelopen.. Dit was erg mooi en schoon. Wat ons vooral opviel, mensen wilden niets van ons en we konden gewoon heerlijk wandelen.. Nu weten we een beetje was VIP's voelen als iedereen wat van je wil..
We besluiten maar op tijd te gaan slapen om deze dag met tegenstellingen achter ons te laten en te kijken wat de volgende morgen ons brengt..